Dag 13, 14 & 15: Karma bestaat??!!
Door: Danielle
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle en Ellen
04 Augustus 2014 | Japan, Kyoto
Kon'nichiwa everybody,
Lang, lang geleden in een regenachtig Kyoto gingen twee (rare) toeristen op weg naar de bus terminal om buskaartjes te kopen en richting de Ginkakuji (zilveren paviljoen (tempel)) te vertrekken. Deze twee toeristen (ja, wij dus) stapten alleen niet voor de tempel uit maar 3 stoppen eerder om over het filosofen pad te lopen. Een klein paadje langs een stroompje (met super dikke vissen (door mij persoonlijk 'Avondeten' benoemd)) dat naar het zilveren paviljoen leidt.
Hier hebben we een aantal foto's genomen en veel trappen beklommen voordat we de volgende bus richting de Kinkakuji (het gouden paviljoen) namen. De Ginkakuji is de 'namaak'-versie van de Kinkakuji. De Kinkakuji (Kin=Goud en Gin=Zilver) is echt van goud gemaakt. De Ginkakuji echter, is niet van zilver maar gewoon van hout gemaakt. Een beetje een slappe Kopie dus.
Op loopafstand van de Kinkakuji ligt de Ryoanji tempel. Dit is die tempel met die 'grindbak' (mama's woorden) en 15 stenen. Het grind wordt geharkt waardoor je een patroontje in de bak ziet. De 15 stenen zou je nooit tegelijk kunnen zien. (Wij natuurlijk wel dus we hebben die zin maar veranderd naar 'je kan ze nooit alle 15 los van elkaar zien'). Daarna hebben we nog een wandeling door de tuinen van de Ryoanji gemaakt.
Het plan was eigenlijk om daarna naar Nijojo (Kasteel Nijo) te gaan. Maar in een laatste brainwave van mams (mijn hersengolven waren al miniem) realiseerden wij ons dat Nijojo misschien al gesloten was (het was iets voor 17:00 uur en de meeste bezienswaardigheden gaan 'dicht' om 17:00 uur). Dus bleven we maar even zitten in de bus. Achteraf bleek dat deze al om 16:00 uur dicht was. We zijn 2 extra bushaltes blijven zitten en stapten toen uit bij de 'grote winkelstraat en hebben daar nog een beetje geshopt. 'S avonds hebben we lekker op de bank gechilled en ons bed 'slaapbaar' gemaakt. Je voelt er letterlijk de veren doorheen.
Na een heerlijke nachtrust (vooral voor Les Voetsels) konden we er weer tegenaan... of niet. Ik heb lekker uit mogen slapen tot een uur of half 10, yay, wat een luxe! :) en daarna zelfs ontbijt op bed gekregen (inclusief koffie). De 14e dag zijn we naar Nijojo gegaan en hebben het lekker rustig aan gedaan. Na Nijojo zijn we naar het Kyoto International Manga Museum gegaan. Met andere woorden: MIJN WALHALLA. We ging hier (helaas al) 1,5 uur later weer weg om vervolgens terug naar de winkelstraat te gaan (die groter was dan hij leek) en daar de Nishiki foodmarkt te zoeken. In de Nishiki voedselmarkt (in want hij is overdekt) wilden wij ons avondmaaltje bij elkaar sprokkelen, maar we gingen weg met een yukata pour moi (voor maar 15 euro trouwens, terwijl je er makkelijk 100 euro aan uit kan geven).
Uiteindelijk hebben wew een avondmaaltje bij elkaar gesprokkeld in de kelder van het Takashimaya warenhuis. We zijn er achter gekomen dat in de kelder van warenhuizen in japan vaak een voedselmarkt is. Hier kan je voor vrij weinig voedsel kopen. Heel erg jummie hoor!
Vandaag zijn we naar Nara geweest. Dit was de eerste hoofdstad van Japan. Hier zijn een heel aantal tempels te bekijken maar ook een kasteel en een hertenpark. Hoewel je niet naar dit park toe hoefde om de herten te zien -.-
De herten waren precies overal. Heel schattig dat wel. Je kon voor 150 yen (das ongeveer 1,13 euro) een aantal (10 ofzo?) Hertenkoekjes kopen (ter grote van een stroopwafel). EN DAN BEN JE POPULAIR!!! Ik ben beknabbeld, beschuurd en beduwd door hertjes. Maar ze zijn nog steeds schattig!! We hebben een heel aantal leuke foto's kunnen maken. Misschien zetten we deze nog als spoiler online ;) *knipoog*
Rond een uur of 3 hadden we heel Nara wel gezien en gingen we richting de Fushimi Inari Taisa/Jinja (tempel). Deze kennen jullie misschien ook wel. De Fushimi Inari shrine is namelijk bekend om zijn vele Torii (rode poortjes). Dit was heel leuk om in het echt te zien.
Er is echter nog een heel verhaal over hoe we daar zijn gekomen en hoe het daarna is gegaan met de koffers. Maar ik moet toegeven dat ik nu wel heel erg moe ben. Ik ga dus nu heel even wat uurtjes rust pakken op ons wauwse bed!!! En ik maak morgen een dag 15.2.
Gomeiwaku wo kakeshimashita, hontouni sumimasendeshita. (Sorry voor het ongemak, ofzo :P )
Xxx~ daantje
Tot moggls
Lang, lang geleden in een regenachtig Kyoto gingen twee (rare) toeristen op weg naar de bus terminal om buskaartjes te kopen en richting de Ginkakuji (zilveren paviljoen (tempel)) te vertrekken. Deze twee toeristen (ja, wij dus) stapten alleen niet voor de tempel uit maar 3 stoppen eerder om over het filosofen pad te lopen. Een klein paadje langs een stroompje (met super dikke vissen (door mij persoonlijk 'Avondeten' benoemd)) dat naar het zilveren paviljoen leidt.
Hier hebben we een aantal foto's genomen en veel trappen beklommen voordat we de volgende bus richting de Kinkakuji (het gouden paviljoen) namen. De Ginkakuji is de 'namaak'-versie van de Kinkakuji. De Kinkakuji (Kin=Goud en Gin=Zilver) is echt van goud gemaakt. De Ginkakuji echter, is niet van zilver maar gewoon van hout gemaakt. Een beetje een slappe Kopie dus.
Op loopafstand van de Kinkakuji ligt de Ryoanji tempel. Dit is die tempel met die 'grindbak' (mama's woorden) en 15 stenen. Het grind wordt geharkt waardoor je een patroontje in de bak ziet. De 15 stenen zou je nooit tegelijk kunnen zien. (Wij natuurlijk wel dus we hebben die zin maar veranderd naar 'je kan ze nooit alle 15 los van elkaar zien'). Daarna hebben we nog een wandeling door de tuinen van de Ryoanji gemaakt.
Het plan was eigenlijk om daarna naar Nijojo (Kasteel Nijo) te gaan. Maar in een laatste brainwave van mams (mijn hersengolven waren al miniem) realiseerden wij ons dat Nijojo misschien al gesloten was (het was iets voor 17:00 uur en de meeste bezienswaardigheden gaan 'dicht' om 17:00 uur). Dus bleven we maar even zitten in de bus. Achteraf bleek dat deze al om 16:00 uur dicht was. We zijn 2 extra bushaltes blijven zitten en stapten toen uit bij de 'grote winkelstraat en hebben daar nog een beetje geshopt. 'S avonds hebben we lekker op de bank gechilled en ons bed 'slaapbaar' gemaakt. Je voelt er letterlijk de veren doorheen.
Na een heerlijke nachtrust (vooral voor Les Voetsels) konden we er weer tegenaan... of niet. Ik heb lekker uit mogen slapen tot een uur of half 10, yay, wat een luxe! :) en daarna zelfs ontbijt op bed gekregen (inclusief koffie). De 14e dag zijn we naar Nijojo gegaan en hebben het lekker rustig aan gedaan. Na Nijojo zijn we naar het Kyoto International Manga Museum gegaan. Met andere woorden: MIJN WALHALLA. We ging hier (helaas al) 1,5 uur later weer weg om vervolgens terug naar de winkelstraat te gaan (die groter was dan hij leek) en daar de Nishiki foodmarkt te zoeken. In de Nishiki voedselmarkt (in want hij is overdekt) wilden wij ons avondmaaltje bij elkaar sprokkelen, maar we gingen weg met een yukata pour moi (voor maar 15 euro trouwens, terwijl je er makkelijk 100 euro aan uit kan geven).
Uiteindelijk hebben wew een avondmaaltje bij elkaar gesprokkeld in de kelder van het Takashimaya warenhuis. We zijn er achter gekomen dat in de kelder van warenhuizen in japan vaak een voedselmarkt is. Hier kan je voor vrij weinig voedsel kopen. Heel erg jummie hoor!
Vandaag zijn we naar Nara geweest. Dit was de eerste hoofdstad van Japan. Hier zijn een heel aantal tempels te bekijken maar ook een kasteel en een hertenpark. Hoewel je niet naar dit park toe hoefde om de herten te zien -.-
De herten waren precies overal. Heel schattig dat wel. Je kon voor 150 yen (das ongeveer 1,13 euro) een aantal (10 ofzo?) Hertenkoekjes kopen (ter grote van een stroopwafel). EN DAN BEN JE POPULAIR!!! Ik ben beknabbeld, beschuurd en beduwd door hertjes. Maar ze zijn nog steeds schattig!! We hebben een heel aantal leuke foto's kunnen maken. Misschien zetten we deze nog als spoiler online ;) *knipoog*
Rond een uur of 3 hadden we heel Nara wel gezien en gingen we richting de Fushimi Inari Taisa/Jinja (tempel). Deze kennen jullie misschien ook wel. De Fushimi Inari shrine is namelijk bekend om zijn vele Torii (rode poortjes). Dit was heel leuk om in het echt te zien.
Er is echter nog een heel verhaal over hoe we daar zijn gekomen en hoe het daarna is gegaan met de koffers. Maar ik moet toegeven dat ik nu wel heel erg moe ben. Ik ga dus nu heel even wat uurtjes rust pakken op ons wauwse bed!!! En ik maak morgen een dag 15.2.
Gomeiwaku wo kakeshimashita, hontouni sumimasendeshita. (Sorry voor het ongemak, ofzo :P )
Xxx~ daantje
Tot moggls
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
