Dag 13, 14 & 15: vervolg
Door: Danielle
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle en Ellen
07 Augustus 2014 | Japan, Matsumoto
Kon'nichiyo :P
Heey guys, heel erg sorry dat ik niet direct een vervolg heb getypt/gepost. We waren in de middle of nowhere beland. En zoals wel vaker in the middle of nowhere, hadden we geen WIFI verbinding. Heel handig als je een reisverslag wil schrijven online. Vandaar.
maar in ieder geval. We hadden dus besloten om op onze terugweg van Nara naar Kyoto naar de Fushimi Inari schrijn te gaan. Daarvoor moesten we echter wel van trein wisselen. We stapten dus 1 station voor Kyoto uit de Express (snel)trein en gingen 1 halte terug met de Local (stop)trein. Hiervoor moesten we naar een ander perron via een luchtbrug. Ik had al gezien dat er een andere trein stond bij het perron dat wij moesten hebben, maar zoals gewoonlijk stond alle informatie in het Japans geschreven (duh). Dus wij twijfelen of het wel de goede trein is, zie ik plots dat het type trein in het groen geschreven is. In Japan staan de verschillende soorten treinen in verschillende kleuren geschreven. Zo is een express trein oranje aangegeven op een bord, en een lokale trein in....het groen.
Dus ik sprong die trein in, en trok nog net mams naar binnen voor de deuren dicht gingen. Spanning en sensatie dus. Maar we haden wel de goede trein.Toppie.
Toen bezochten we de Fushimi Inari schrijn en gingen weer terug naar Kyoto
Eerder hadden we al bedacht dat we onze koffers wilden doorsturen naar ons toekomstig adres in Matsumoto. Eenmaal terug in het huisje gingen we dit dus regelen. We gingen dit doen via de 7eleven (een kleine supermarkt keten). Maar toen we daar kwamen bleken de papieren niet in orde; deze moesten in het Japans ingevuld worden. Ehhh, nee dus. Na wat onderhandelen in het Japans (spraken geen woord Engels natuurlijk), werden we toch maar doorgestuurd naar het postkantoor aan de overkant van de straat. 'Ja', zeiden ze, 'is tot 8 uur open, geen probleem. '
Het was toen iets van 10 voor 7, dus no problemo. We gingen naar het postkantoor en regelden het een en ander en dus konden onze koffers gewoon verstuurd worden. Maar in Japan blijkt 8 uur's avonds 7 uur te zijn. Aangezien ze de deuren sloten nadat wij aan de beurt waren. Met andere woorden: 5 minuutjes later en we hadden de koffers niet meer kunnen verzenden! Vandaar: "Karma bestaat??!!" Ook omdat we eerder gezorgd hadden dat een meisje haar iPhone liet liggen in de bus en we een dakpan gedoneerd hebben aan een tempel in Nara voor de renovatie. We hebben onze namen, land en onze wens op deze dakpan mogen zetten met inkt. Onze wens was "May peace prevail on earth", "moge vrede zegevieren op aarde". (Dit staat overal in Hiroshima en Nagasaki i.v.m. de atoombommen en de vredesparken e.d.)
Als avondeten hebben we een Obento gekocht en opgewarmd. Een obento is een "box" met (typisch) Japans eten. Vaak wordt deze gebruikt als lunch of avondeten.
de volgende dag gingen we richting Tsumago. Maar hier vertelt mams jullie over.
xxxx Daaniezz
Heey guys, heel erg sorry dat ik niet direct een vervolg heb getypt/gepost. We waren in de middle of nowhere beland. En zoals wel vaker in the middle of nowhere, hadden we geen WIFI verbinding. Heel handig als je een reisverslag wil schrijven online. Vandaar.
maar in ieder geval. We hadden dus besloten om op onze terugweg van Nara naar Kyoto naar de Fushimi Inari schrijn te gaan. Daarvoor moesten we echter wel van trein wisselen. We stapten dus 1 station voor Kyoto uit de Express (snel)trein en gingen 1 halte terug met de Local (stop)trein. Hiervoor moesten we naar een ander perron via een luchtbrug. Ik had al gezien dat er een andere trein stond bij het perron dat wij moesten hebben, maar zoals gewoonlijk stond alle informatie in het Japans geschreven (duh). Dus wij twijfelen of het wel de goede trein is, zie ik plots dat het type trein in het groen geschreven is. In Japan staan de verschillende soorten treinen in verschillende kleuren geschreven. Zo is een express trein oranje aangegeven op een bord, en een lokale trein in....het groen.
Dus ik sprong die trein in, en trok nog net mams naar binnen voor de deuren dicht gingen. Spanning en sensatie dus. Maar we haden wel de goede trein.Toppie.
Toen bezochten we de Fushimi Inari schrijn en gingen weer terug naar Kyoto
Eerder hadden we al bedacht dat we onze koffers wilden doorsturen naar ons toekomstig adres in Matsumoto. Eenmaal terug in het huisje gingen we dit dus regelen. We gingen dit doen via de 7eleven (een kleine supermarkt keten). Maar toen we daar kwamen bleken de papieren niet in orde; deze moesten in het Japans ingevuld worden. Ehhh, nee dus. Na wat onderhandelen in het Japans (spraken geen woord Engels natuurlijk), werden we toch maar doorgestuurd naar het postkantoor aan de overkant van de straat. 'Ja', zeiden ze, 'is tot 8 uur open, geen probleem. '
Het was toen iets van 10 voor 7, dus no problemo. We gingen naar het postkantoor en regelden het een en ander en dus konden onze koffers gewoon verstuurd worden. Maar in Japan blijkt 8 uur's avonds 7 uur te zijn. Aangezien ze de deuren sloten nadat wij aan de beurt waren. Met andere woorden: 5 minuutjes later en we hadden de koffers niet meer kunnen verzenden! Vandaar: "Karma bestaat??!!" Ook omdat we eerder gezorgd hadden dat een meisje haar iPhone liet liggen in de bus en we een dakpan gedoneerd hebben aan een tempel in Nara voor de renovatie. We hebben onze namen, land en onze wens op deze dakpan mogen zetten met inkt. Onze wens was "May peace prevail on earth", "moge vrede zegevieren op aarde". (Dit staat overal in Hiroshima en Nagasaki i.v.m. de atoombommen en de vredesparken e.d.)
Als avondeten hebben we een Obento gekocht en opgewarmd. Een obento is een "box" met (typisch) Japans eten. Vaak wordt deze gebruikt als lunch of avondeten.
de volgende dag gingen we richting Tsumago. Maar hier vertelt mams jullie over.
xxxx Daaniezz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
