dag 9

Daar zijn we alweer. Ja als de computer in je hotelkamer ter beschikking staat is het heel eenvoudig om er even achter te gaan zitten en iets vast te leggen natuurlijk.
Gisteravond zijn we met twee van de drie belgische reisgenoten (Ismael was namelijk niet helemaal lekker en is in de hotelkamer gebleven) naar een dumpling diner met show geweest. Een hele rij aan heerlijke en zeer kunstig in elkaar geknutselde gestoomde dumplings werd ons in rap tempo voorgezet. Dat was dan ook het enige nadeel het tempo waarin alles geserveerd werd en wij verondersteld werden het op te eten. Aansluitend volgde de show, waarin door middel van dans en muziek de geschiedenis van de Tang dynastie werd verteld. Leuk om meegemaakt te hebben, maar ik heb de cd met de muziek niet gekocht.
Vandaag wederom met de belgen op excursie geweest naar het terracotta leger. Heel indrukwekkend. Ik was bang dat na alles wat ik daar al over gehoord en gelezen had het misschien wat tegen zou vallen maar dat was echt niet het geval. Heel bijzonder om in het echt gezien te hebben. We hebben zelfs de boer die tijdens het graven van een waterput de ontdekking van dit achtste wereldwonder heeft gedaan, nog ontmoet. Dat wil zeggen dat je je daar aangeschafte fotoboek door hem kon laten tekenen. Eigenlijk had ik wel een beetje medelijden met de man, want hij keek er nou niet bepaald gelukkig bij. Om ongeveer vier uur waren we terug in het hotel. De rest van de middag en avond hebben we doorgebracht in de moslimwijk, bij de kraampjes en kleine winkeltjes en met het bezichtigen van de grote moskee.
Morgen moeten we om 12 uur de hotelkamer verlaten, en gaan we om 18 uur naar het station om op de nachttrein naar Chengdu te stappen. De tussenliggende tijd willen we gebruiken om de stadsmuur van Xi-an nog te beklimmen en misschien als we daar zin in hebben en het is niet al te warm nog een stuk te fietsen op de muur, en de grote gans pagode te bezoeken.
Tot zover dag 9 en Xi-an in het algemeen. Het gaat ons goed en we genieten volop en verheugen ons op de Panders, zoals onze reisleider Gary "ze" noemt.