Dag 3: Fukuoka en Dazaifu... en lopen, veeel lopen
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle en Ellen
23 Juli 2014 | Japan, Fukuoka
Na de lange dag van gisteren zijn we redelijk op tijd naar bed gegaan, zo ongeveer half 10, en hebben een goede nachtrust gehad. Ik was halverwege de nacht een beetje de weg kwijt en dacht dat ik op moest staan, maar Daan heeft me in het gareel gehouden en dus werden we allebei uitgerust wakker.
Vandaag was het reisdoel Dazaifu. Dit is een stadje aan de Zuid Westelijke rand van Fukuoka, waar allerlei ruines, tempels en andere overblijfsels van rond de 10e eeuw te bekijken zijn. Onze eerste kennis making met de Japanse treinen. Dat wil zeggen: station vinden, kaartje zien te bemachtigen uit een automaat die geen Engels spreekt, het juiste perron vinden, en ofcourse de juiste trein nemen. Vol trots kunnen wij u melden dat het ons allemaal gelukt is (met een beetje hulp van een vriendelijke Japanse medereizigster). Daar aangekomen zijn we gaan wandelen om de verschillende bezienswaardigheden te gaan bezichtigen. Dit betekent echter: Lekker doorstappen. Het was goed te doen alleen wat warm. Best wel. Over het weer gesproken, het is hier voor de tweede dag op rij droog en zon. Wel bewolkt en zo'n 30 graden celcius. Kortom zo'n lekkere hete muur waar je tegenaan loopt als je een ge-aircondition-de ruimte uit gaat. Je weet het!
Trouwens onze eerste kennismaking met het Japanse ontbijt gehad. Laten we zeggen, het gaat wel even duren voordat we hieraan gewend zijn (ik waarschijnlijk nooit). Houd je vast, je krijgt het volgende (hoewel we van het meeste niet weten/wisten wat het is): Een grooooote bak witte kleefrijst, een grooooote kom miso-soup met daarin stukjes vis en zeewier, een schaaltje gemarineerde koude groenten, een schaaltje met ondefinieerbare salade (zeewier, championnen(?), wortel, soja boontjes), een schaaltje met inktvisreepjes (denken we) in marinade, gezuurde rettich en asperges(?), en de hoofdattractie gegrilde vis of rauwe hom/kuit.
Daan heeft min of meer perongeluk ja tegen die hom/kuit gezegd, en dapper als zij is natuurlijk wel een hap genomen. Het was niet voor herhaling vatbaar naar ik begrepen heb. Heel zout en korrelig van structuur.
Afijn, ze heeft niet gespuugd, is niet ziek geworden en durft nog steeds te bestellen in een eetgelegenheid.
We hebben ook wel lekkere dingen gegeten hoor. In Dazaifu een locale specialiteit, Mochi, rijstcakeje gevuld met een zoete bonenpasta.
Melonpan, een zacht (wit) broodje bedekt met koekjesdeeg en bestrooid met een suikerlaagje afgebakken. Kortom een zoet broodje.
We hebben onze railpassen geactiveerd en alle treinreizen voor zover mogelijk alvast gereserveerd. Dat hoeft niet maar als je dat wel doet weet je in elk geval zeker dat je een zitplaats hebt in die trein.
Daan kan het japans best goed volgen en loopt dus de hele dag te tolken voor mij. En nu ze een beetje over de beginnerszenuwen heen begint te raken en het durft te doen, ze zich ook prima verstaanbaar kan maken.
Ze heeft zelfs al complimenten gekregen over haar Japans spreken.
Dus mijn handen en voetentaal is niet nodig.
Morgen gaan we onze rondreis voortzetten en vertrekken we naar Nagasaki, nog ietsje verder naar het zuiden van Japan.
Maar nu eerst eten en lekker slapen...
Groetjes
Ellen en Danielle
PS
We vinden het altijd leuk om jullie reacties te lezen, dus leef jullie uit.
Vandaag was het reisdoel Dazaifu. Dit is een stadje aan de Zuid Westelijke rand van Fukuoka, waar allerlei ruines, tempels en andere overblijfsels van rond de 10e eeuw te bekijken zijn. Onze eerste kennis making met de Japanse treinen. Dat wil zeggen: station vinden, kaartje zien te bemachtigen uit een automaat die geen Engels spreekt, het juiste perron vinden, en ofcourse de juiste trein nemen. Vol trots kunnen wij u melden dat het ons allemaal gelukt is (met een beetje hulp van een vriendelijke Japanse medereizigster). Daar aangekomen zijn we gaan wandelen om de verschillende bezienswaardigheden te gaan bezichtigen. Dit betekent echter: Lekker doorstappen. Het was goed te doen alleen wat warm. Best wel. Over het weer gesproken, het is hier voor de tweede dag op rij droog en zon. Wel bewolkt en zo'n 30 graden celcius. Kortom zo'n lekkere hete muur waar je tegenaan loopt als je een ge-aircondition-de ruimte uit gaat. Je weet het!
Trouwens onze eerste kennismaking met het Japanse ontbijt gehad. Laten we zeggen, het gaat wel even duren voordat we hieraan gewend zijn (ik waarschijnlijk nooit). Houd je vast, je krijgt het volgende (hoewel we van het meeste niet weten/wisten wat het is): Een grooooote bak witte kleefrijst, een grooooote kom miso-soup met daarin stukjes vis en zeewier, een schaaltje gemarineerde koude groenten, een schaaltje met ondefinieerbare salade (zeewier, championnen(?), wortel, soja boontjes), een schaaltje met inktvisreepjes (denken we) in marinade, gezuurde rettich en asperges(?), en de hoofdattractie gegrilde vis of rauwe hom/kuit.
Daan heeft min of meer perongeluk ja tegen die hom/kuit gezegd, en dapper als zij is natuurlijk wel een hap genomen. Het was niet voor herhaling vatbaar naar ik begrepen heb. Heel zout en korrelig van structuur.
Afijn, ze heeft niet gespuugd, is niet ziek geworden en durft nog steeds te bestellen in een eetgelegenheid.
We hebben ook wel lekkere dingen gegeten hoor. In Dazaifu een locale specialiteit, Mochi, rijstcakeje gevuld met een zoete bonenpasta.
Melonpan, een zacht (wit) broodje bedekt met koekjesdeeg en bestrooid met een suikerlaagje afgebakken. Kortom een zoet broodje.
We hebben onze railpassen geactiveerd en alle treinreizen voor zover mogelijk alvast gereserveerd. Dat hoeft niet maar als je dat wel doet weet je in elk geval zeker dat je een zitplaats hebt in die trein.
Daan kan het japans best goed volgen en loopt dus de hele dag te tolken voor mij. En nu ze een beetje over de beginnerszenuwen heen begint te raken en het durft te doen, ze zich ook prima verstaanbaar kan maken.
Ze heeft zelfs al complimenten gekregen over haar Japans spreken.
Dus mijn handen en voetentaal is niet nodig.
Morgen gaan we onze rondreis voortzetten en vertrekken we naar Nagasaki, nog ietsje verder naar het zuiden van Japan.
Maar nu eerst eten en lekker slapen...
Groetjes
Ellen en Danielle
PS
We vinden het altijd leuk om jullie reacties te lezen, dus leef jullie uit.
-
23 Juli 2014 - 14:29
Bieke:
Ha dames! Wat een belevenissen allemaal en top dat het met de taal zo goed gaat. Fijn dat we kunnen meelezen en hopelijk mogen we straks gauw de fotos komen bekijken. Veel plezier nog! Greetz Bieke -
23 Juli 2014 - 17:57
Nadieh En Annet:
Zo te horen vermaken jullie je wel.
Jullie maken in ieder geval genoeg mee haha.
Heel veel plezier in Nagasaki.
Nadieh en Annet -
23 Juli 2014 - 21:01
Tante:
hoi avonturiers jullie zijn goed bezig.jullie komen superslank terug.ik had danielle gezicht wel willen zien toen ze kuit bestelt had.veel plezier .xx tante -
24 Juli 2014 - 01:15
Petra:
Hoi hoi stoere avonturiers Daan & Ellen,
Veelmaal dank weer voor jullie update!!
Wat leuk om te lezen allemaal! Ik wens en zend jullie ongoing lots of support, veel moois, fun, smulgenietplezier en-joy toe met alle verdere onderweg-happenings!! heb het goed!
Lieve zomergroeten, Petra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
